امروز با طلا خانم رفتیم عکاسی

مدرسه گفته بود عکس پرسنلی جدید بیارید که برای دیپلمتونم استفاده کنیم و منی که هنوز دلم میخواد کوچولو بمونه دلم یه جوری شد .

دیپلم ... دختر من ... بزرگ شد ای خدا چقدر زمان زود میگذره

بعد از عکس پرسنلی هم بردم به یک خواسته خیلی مهمش که خیلی وقت بود پاپیچموبود رسید و اون چیزی نبود جز سوراخ گوش دوم

تمام مدت فکر میکردم اخی انگار همین چند وقت پیش بود چهل روزش بود گوششو سوراخ کردیم و چونش میلرزید بغلش کردم راه میرفتم تو خونه بابا حاجی .

یه اتفاق دیگه هم که افتاد از این فسقل خانم خواستگاری کردن یعنی اینقدر جدی و مصر بود خانم پرستار که شماتون بدیدن که خدا میدونه

من در تعجب که نمیخوامممممم بچه خودمه نمیخوام بدمش به کسی 😭

جالب میگفتم بابا درس مسخونه میگفت پسر منم درس میخونه تو خونه شما باشه تا پسرم درسش تموم بشه اصلا خیلی هم خوبه باهم درس میخونن یا خدا کوتاه بیاهم نیست چقدرم از روژین و اون موهای بنفش لختش و اخلاقش تعریف میکرد تو دلم گفتم اخلاق سگیشو ندیدین😂

خلاصه که ۵ دی ماه ۱۴۰۲ شد خاطره ساز برای ما و روژین خوشحال و جینگل مستون با گوش سوراخ اومد خونه